Arriba Quito, fiestas, jungles, bullfights y mas

Ga er even voor zitten, want het wordt een lang verhaal....Heb je daar geen zin in ook goed, want ik moet inmiddels 2 weken waarin er veel gebeurt is inhalen op dit blog.

Nou, ik was gebleven bij de zaterdagmarkt in Otavalo. Dat lijkt inmiddels al een eeuwigheid geleden aangezien ik nu alweer in Peru zit. Maar goed...de markt in Otavalo bestaat uit een aantal gedeeltes. Er is een dierenmarkt, waar ze kippen, geiten, paarden, koeien, varkens etc verkopen. Er is een kunstmarkt en er is een gedeelte waar ze eten verkopen. Hele varkens aan het spit enzo. Na een paar uurtjes hadden we het wel weer gezien en zijn we nog naar een in de buurt gelegen meer geweest en toen weer terug naar Quito. Terug naar het blue house hostel. Iedereen schijnt hier steeds weer terug te komen, omdat het zon leuk hostel is. Wel gezellig, omdat je veel mensen kent.
De week dat ik in Quito zat waren er iedere dag feestjes om het zoveel jarige bestaan van de stad te vieren. Dus ik zat er precies op de goede tijd:)

Zondag morgen ben ik vroeg opgestaan om naar de teleferiqo te gaan. Dit is een kabelbaan die je naar boven brengt om zo over de stad te kunnen kijken. Geert ging met me mee en we hadden geluk dat het niet bewolkt was. We konden zo de vulkaan cotopaxi zien liggen. we hadden wat rondgelopen en besloten om een paard te huren voor een uurtje. Toen we toch al op weg waren zijn we na het uur paardrijden ook maar doorgelopen om de top te bereiken. Was achteraf niet echt heel slim, maar het was wel een mooie tocht. We liepen daar geheel onvoorbereid en er kwamen mensen bij die helemaal uitgerust waren met wandelstokken, helmen, touwen etc..Wij op de gymschoentjes, en halve fles water en niets te eten. Dat hebben we op de terugweg wel gemerkt. Totaal verduizeld terug bij de kabelbaan, maar we hebben het gehaald. De top was op 4700 meter. Het laatste stuk was best lastig. We moesten een soort rotswand over om tot de top te komen.

En toen...toen ging ik naar de jungle. Of ja...we kwamen terug van de teleferiqo toen Heiko en Geert voorstelde om mee te gaan naar de jungle. Het was zondag rond 6 uur dus het reibureau was natuurlijk al dicht. Toch nog alles kunnen regelen via de junglelodge zelf en op het laaste moment dus met hun meegegaan.Aangezien ik niet de cotopaxi kon beklimmen en de trein die over de Nariz del diablo rijd nu kapot is was dit een uitstekende keus. Met de nachtbus van Quito naar Lago Agrio gereden waar we de volgende morgen werden opgepikt door de tourguide. Het was een beetje een rommeltje qua organisatie...maar goed dat kan gebeuren. Ze hadden de namen van terhi en heiko 2 keer op de lijst staan alleen dan hun geboortenamen. Dus we hebben 2 uur voor niks op mensen gewacht die al in de bus zaten. UIteindelijk hadden ze het door en konden we op weg. Met de boor werden we naar onze lodge gebracht in de amazone jungle. Het gebied heet Cuyabeno en ligt in het noordoosten van Ecuador, vlakbij de grens met Colombia. De bootrit erheen was al prachtig. Veel aapjes en vogels gezien. Na 2 uurtjes waren we bij de lodge. Echt supermooi. We kregen allemaal een hutje toegewezen en door het gebrek aan electriciteit kregen we kaarsen om in slaapkamers te plaatsen. We hadden een toer van 4 dagen en 3 nachten en hebben veel gezien en gedaan. De groep was leuk, we zijn iedere dag met de boot weggeweest, een nachthike gemaakt om kaaimannen, tarantula´s en andere dieren te spotten, we hebben op pirañas gevist, een shamaan bezocht, gezwommen...kortom het was GEWELDIG! We hebben zo veel gezien...onder andere anacondas, pink river dolfhins, apen, schorpioenen, vleermuizen, possums, luiaards en heel veel vogels. S´avonds a het eten (wat overigens super was) hebben we ons vermaakt met wat kaarten en andere spellen en natuurlijk de rum. Je kan je voorstellen dat ik het jammer vond om daar weer weg te gaan.

Na een lange reis wéér terug in Quito. Op zaterdag was er stierenvechten in Plaza de Toros. Ik wilde eerst niet gaan, maar besloot om het toch te doen zodat ik kan uitleggen waarom ik er wel of niet voor zou zijn. Nou ik kan je zeggen...Het was de eerste en de laatste keer. De sfeer in het stadion is super, maar uiteindelijk worden er 7 stieren per dag doodgemaakt. Na de 4e stier hadden we het wel gehad en zijn we weggegaan. Het is een laffe ´sport´ want de beesten hebben geen enkele kans en de matador komt pas in de ring wanneer de stier al is uitgeput door 6 anderen. Never again! Ik ga ook niet alle foto´s hiervan plaatsen. Ik kreeg kippenvel toen ik ze terugzag. Degene die ze wil zien moet maar nog 7 maanden wachten.
Aangezien de feesten nog steeds aan de gang waren ben ik s´avond op stap geweest. Superavond gehad aangezien ze op het plein fatsoenlijke muziek draaiden ipv steeds de reggeaton. Hier heb ik Kony uit Ecuador en Ivan uit Costa Rica leren kennen waarmee ik de volgende dag naar het evenaar museum ben geweest. In het museum werd er vanalles verteld over vroeger en hebben we allerlei proefjes gedaan.

Na anderhalve weer samen reizen gingen we die middag allemaal onze eigen weg. Geert en Terhi naar de Galapagos, Heiko naar Colombia en ik heb de bus naar Baños gepakt. Leuk stadje waar veel outdoor activiteiten te doen zijn. Ik heb een mountainbike gehuurd en heb de watervalroute gedaan tot aan El Pailon del diablo. Een waterval op 20 km van Baños. In dit stadje is er naast veel outdoor sport ook tijd om te relaxen. In het hostel heb ik in een soort sauna gezeten en de volgende dag ben ik smorgens naar de thermaal baden geweest. Het water was echt te heet, wel relaxd. Verder ben ik in Baños samen met 2 amerikanen met de chiva (soort disco bus) een berg opgereden om naar de vulkaan te kijken, maar het was donder en mistig dus hebben we niks gezien.

Vanuit Baños ben ik doorgereden naar Cuenca waar ik melissa (meisje dat ook in de jungle zat) tegenkwam. Niet te geloven hoeveel Nederlanders en waren, want toen we s´vonds gingen eten zat ik met melissa uit australie en 5 hollanders aan tafel.
De volgende morgen wat rondgelopen, maar ik vond het stadje niet zo leuk en heb dus gelijk de bus naar Vilcabamba gepakt. Hier had ik wel graag wat langer willen blijven, maar omdat ik naar Paru moest om charlene op te halen ging dit niet. In Vilcabamba heb ik een hike gemaakt van 5 uurtjes met 2 hostelgenootjes en savonds een heerlijke massage gehad in de spa. Voor 18 dollar wordt je van top tot teen gemasseerd (sommige gedeeltes nagelaten of course)...super. Na de massage moest ik helaas weer door en heb ik een nachtbus gepakt van Loja naar Piuri in Peru. Ik kwam daar om 7 uur smorgens aan en wist niet wat ik zag...Het leek wel of ik in Afghanistan was beland. 1 grote zandbak. Ik heb gelijk een bus naar Lima geboekt, maar omdat die pas rond 5 uur zou vertrekken moest ik de hele dag wachten. Heb toen maar een hotel bezocht om toch nog wat te kunnen slapen, want ook al zijn de bussen hier echt super in Peru, ik kan toch niet echt slapen. De weg van Piuri naar Lima wel mooi. Het bestaat voornamelijk uit woestijnlandschap.

En nu, nu zit ik alweer in Lima. Ik heb vanmorgen charlene van het vliegveld gehaald en die is nu even wat slaap bij aan het halen. Vanmiddag gaan we naar het strand en ga ik maar weer eens een poging doen om te surfen. Ook gaan we even kijken wat we allemaal kunnen gaan doen hier in Peru..1 ding is zeker.
De inca trail naar Machu Pichu!

Thanx voor alle berichtjes..Super leuk om te lezen...so keep that up:)

Liefs Maud

ps: De fotos tot en met de jungle heb ik bij het vorige bericht geplaatst.